

Midden in de polder ligt het Knarbos, dat uit verschillende stukjes bos bestaat. Voor de inpoldering van Flevoland lag op deze plaats een ondiepte die de Knar werd genoemd. Voor de afsluiting van de Zuiderzee was dit een paaiplaats voor haringen. Knarbos, Knardijk en Knarweg danken hun naam aan deze ondiepte. Het Knarbos kent een gevarieerde vegetatie van loof- en naaldbomen, afgewisseld door open plekken en plassen.
Hier in dit bos start het Knarpad, een mooie route van 18 km dat door de verschillende stukken bos gaat. We begonnen in het Knarbos Oost, hier misten we een paaltje waardoor we naar het uiteinde van het pad liepen en ineens uitkeken op vliegveld Lelystad. Rechtsomkeert gemaakt en gezocht naar dat ene paaltje. Al snel waren we weer op de juiste route. Mooi was de diversiteit aan bomen, vogels en vergezichten (veelal akkers, helaas waren de tulpen al gekopt, anders was dat ook heel mooi geweest!). Het leverde mooie Hollandse plaatjes op.
(tekst gaat verder onder foto's)



Op een gegeven moment wilde ik heel even zitten en even wat eten (had lunch mee). Maar bankjes zijn er niet. Dus ik besloot op een hek te gaan zitten. Tijdens het verzitten flikkerde ik achterover, met lunch en rugtas en al... We lagen in een deuk! Gelukkig had ik een zachte landing door al het hoge gras (tekencheck thuis leverde gelukkig niks op).
Op ons pad troffen we ook een kudde Lakenvelders aan, die ons nieuwsgierig aan keken... Wij zijn er netjes omheen gelopen om ze met rust te laten.
(tekst gaat verder onder foto)

Meerdere paaltjes waren verrot of door vandalisme omver gevallen. Dus soms was het even speuren (ik kon deze route helaas niet in Komoot zetten). Uiteindelijk langs een beverplas gewandeld, helaas niet heel goed te zien. Daarna door het wilgenreservaat en het oerbos heen terug naar de parkeerplaats. Wat een mooie wandeling! Wel pittiger dan normaal omdat het de afgelopen dagen flink had geregend en dus het pad vrij zompig was (schoenen en broek waren echt heel erg nat en vies!). Het pad was dan ook vrij grillig qua ondergrond, dus goed opletten waar je liep. Mijn wandelstokken gaven gelukkig goed houvast, maar ik voel het wel goed in de benen!
Na het wandelen zijn we verse eieren gaan halen bij Knook, wat toch al om de hoek zit. Hier haal ik regelmatig verse eieren, zo lekker!


Add comment
Comments